Centrum Promocji Młodych zaprasza na wystawę Natalii Wiśniewskiej zatytułowanej Rdzeń

Tropy do właściwej interpretacji tego projektu podsuwa Ewelina Rejs, która na prośbę artystki przygotowała tekst specjalnie na potrzeby wystawy:

Kiedy stajemy się flaneurem, mamy przede wszystkim czas na oglądanie miasta. Tak właśnie Natalia Wiśniewska w Benjaminowskim stylu znalazła powiązanie słowa ‘rdza’ i ‘rdzeń’, który dla artystki jest przeżartym korozją, zniszczałym środkiem i prapoczątkiem. Ukryte resztki częstochowskiego getta zestawione z tętniącym centrum handlowym i aresztem w tle we wrażliwej osobie natychmiast uruchomią machnę dociekań. Dlaczego pomnik upamiętniający wywóz Żydów do Treblinki rdzewieje zapomniany? Jak bardzo blisko można żyć obok i zapomnieć.
Rdza wykorzystana jako tworzywo pracy artystycznej nie jest przypadkowym elementem dzieła. Użycie materiału „z codzienności”, z brudnego, odepchniętego, niepotrzebnego życia sugeruje, jak wiele rzeczy wypieramy, spychamy do podświadomości. Korozja jest procesem chemicznym zachodzącym w określonych warunkach i czasie, w ten sposób przedmioty wykonane z żelaza się unicestwiają – ‘zżerane’ są istotne wydarzenia.
Filozofowie spierają się o naturę człowieka – Hobbes kontra Rousseau. Czy jesteśmy raczej z natury dobrzy czy źli? Pokuszenie się o jednoznaczną odpowiedź byłoby niezmiernie lekkomyślne. Podstawą natury człowieka jest stadność, potrzeby społeczne.
Jednostka funkcjonując społecznie, jest obwarowana zasadami moralnymi, których przestrzeganie włącza ją do gry wspólnotowej. Słowo ‘przepraszam’ jest kluczem do wielu trudnych sytuacji. Porównanie korozji i autoanalizy psychologicznej silnie uwypukla trudność, z jaką dochodzimy do wypowiedzenia słowa: przepraszam. Słowa bowiem nie są zardzewiałe, lecz z niej usypane, co stanowi pewien ‘recycling złego’, sankcjonując nowe znaczenie – zbudowane/usypane z odpadu. Kontekst lingwistyczny pracy, w której słowo ‘przepraszam’ powtórzone jest w wielu językach pokazuje, że dla wszystkich ludzi pewien rdzeń jest tożsamy. Nieokreślona „natura ludzka”, potencjalność popełnianych błędów jest historycznie powtarzania i uniwersalizowana w języku. Projekt ‘Rdzeń’ pokazuje jak istotne dla ludzi jest to, żebyśmy byli „z natury ludzcy”.'