Lekarz Niezwykły 2005

Dwie częstochowskie lekarki zdobyły tytuł "Lekarza Niezwykłego 2005". "Chociaż w taki sposób mogliśmy im podziękować za to, że są z nami stale, leczą z sercem i są na każde wezwanie" - napisali pacjenci.

Konkurs został zorganizowany po raz drugi - przez miesięcznik "Zdrowie". Jego ideą jest nadawanie tytułu "Lekarza Niezwykłego" świetnym fachowcom, ale zarazem społecznikom, których pacjenci uznają za wyjątkowych. "To tacy, którzy rzeczywiście poświęcają się dla naszego dobra, nie oglądając się na warunki; codziennie, najlepiej jak potrafią, wypełniają prawdziwą misję służenia potrzebującym, pomagania chorym i cierpiącym; widzą nie tylko chorobę, ale i człowieka, zawsze mają dla nas czas i życzliwe zainteresowanie, czujemy, że naprawdę troszczą się o nas i naszą rodzinę" - tak określili zasady konkursu jego organizatorzy na łamach swojego pisma.

- Jak tylko przeczytałam, zaraz postanowiłam napisać o naszej pani doktor Małgorzacie Bigosz-Kubicy, która swą pracą, sercem i poświęceniem całkowicie na to wyróżnienie zasłużyła - mówi jedna z członkiń stowarzyszenia Amazonki. W naszej organizacji są mieszkanki nie tylko Częstochowy. Wszystkie członkinie naszego klubu walczyły z rakiem piersi lub sutka.

"Ona mi po raz drugi pokazała księżyc" - pisała w uzasadnieniu jedna z pacjentek doktor Kubicy. "Jestem pewna, że bez niej nie przebrnęłabym przez chorobę. Dla niej pacjentka jest człowiekiem, a nie tylko kolejnym przypadkiem z numerem statystycznym".

Chirurg Małgorzata Bigosz-Kubica zaczęła osiem lat temu pracę na pododdziale schorzeń piersi, gdzie trzyosobowy zespół leczy kobiety z nowotworami. - Nie ma żadnej historii w tym, że wybrałam specjalizację chirurga ogólnego. Po studiach, 22 lata temu, trafiłam na chirurgię ogólną szpitala na Zawodziu, potem - wraz z moim późniejszym szefem, doktorem Edwardem Krzemińskim - przeniosłam się na Parkitkę. Tu stworzyliśmy 16-łóżkowy pododdział, na którym diagnozujemy, operujemy, a potem mamy pod stałą kontrolą kobiety z rakiem piersi i sutka. Nie uważam, bym robiła coś niezwykłego: po prostu staram się wykonywać swoją pracę. A że lubię ludzi. Nie spodziewałabym się, że spotka mnie takie wyróżnienie. Nie wiem, co powiedzieć. Bardzo się cieszę i jestem wzruszona.

Przyznanie tytułu Lekarza Niezwykłego było także wielkim zaskoczeniem dla Izabeli Majer, częstochowskiej neurolog, pracującej w szpitalu na Parkitce i dodatkowo w przychodni przy ul. Kiedrzyńskiej. - Niedawno dostałam list od "Zdrowia" z informacją o przyznaniu mi tego zaszczytnego tytułu. Nie mam pojęcia, a nawet tego nie dociekam, którzy z moich pacjentów wystąpili do miesięcznika o nagrodę dla mnie, nawet nie wiedziałam, że taki tytuł jest przyznawany. Tylko jeden z panów się przyznał, że napisał do redakcji, ale wiem, że listów było więcej - mówi dr Majer. - Studia medyczne skończyłam 11 lat temu, ale o wyborze specjalizacji zadecydował przypadek: były akurat miejsca na tym oddziale. Wróciły w pamięci wcześniejsze plany, bo podczas studiów moi wykładowcy z neurologii potrafili wiele osób zarazić miłością do tej specjalności. Specjalizację robię w szpitalu na Parkitce, ale macierzystym miejscem pracy jest dla mnie przychodnia.