Wandale zniszczyli fragment ogrodzenia cmentarza żydowskiego w Radomiu. Zaśmiecone otoczenie nekropolii woła o pomstę do nieba

Ślady zniszczeń są we fragmencie ogrodzenia blisko bramy. Zniknęły dekoracyjne metalowe zdobienia stylizowane na świeczniki chanukowe. Fragmenty cokołów leżą na nieutwardzonej drodze. Chociaż konstrukcje cokołów są już z powodu starzenia się luźno ze sobą powiązane w różnych miejscach, to raczej trudno byłoby je zwalić gołymi rękami. Do tego potrzebny był jakiś sprzęt. Niedaleko jest pole, gdzie bardzo niedawno prowadzono prace rolnicze. Pole było bronowane. Może to jakaś wskazówka dla policji, gdyby zainteresowała się sprawą i nie wiedziała od czego zacząć postępowanie wyjaśniające.

Zobaczcie:

Warto dodać jak wielką rolę w religii, ale także kulturze i tradycji judaistycznej pełnią miejsca pochówku. To miejsca święte, otoczone szczególną czcią. W wyznaniach chrześcijańskich można ciała ekshumować dowolną ilość razy, w religii judaistycznej to niedopuszczalne. Szczątkom zmarłego należy się – w sensie metaforycznym i dosłownym – wieczne odpoczywanie.

Cmentarz został zniszczony przez Niemców podczas II wojny światowej. Wykorzystywali oni zagrabione z cmentarza nagrobki do brukowania dróg i pasów startowych lotnisk, a także do prac melioracyjnych. Bezpośrednio po wojnie, w 1948, macewy zostały odnalezione na brzegach Potoku Północnego, na pasie startowym lotniska Sadków i na ulicy Młynarskiej. W 1986 znaleziono kolejne na terenie Szkół Mechanizacji Rolnictwa w dzielnicy Wacyn. Inne macewy odnaleziono w 1992 na ul. Kościuszki i w 2008 przy ul. Mireckiego i ul. 1905 roku. Po wojnie na cmentarzu odbywały się jeszcze pochówki ciał Żydów przeniesionych z miejsc, gdzie hitlerowcy ich zamordowali i pogrzebali, między innymi z obozu w Pionkach. Ostatni pochówek odbył się w 1951 roku. W sierpniu 1989 r. zarejestrowany został Społeczny Komitet Rewaloryzacji Cmentarza Żydowskiego w Radomiu. W ciągu kolejnych lat udało się ogrodzić teren, wybudować ohel i odzyskać wiele macew, które od czasów wojny znajdowały się w różnych punktach miasta.

Warto przy okazji wspomnieć o samym otoczeniu cmentarza, które daje mieszkańcom miasta jak najgorsze świadectwo. Teren wokół cmentarza tonie w śmieciach. Pełno jest opon, starych mebli, plastiku. Jeśli służby miejskie nie mają z tym żadnego problemu, to może warto zwołać pospolite ruszenie ludzi dobrej woli i to posprzątać. Nie będzie to takie proste, o do usunięcia wielkich fragmentów gruzu potrzebny jest jakiś sprzęt. Zróbmy to! Nie tylko z szacunku do żydowskich współbraci, którzy przez wieki mieszkali w Radomiu i wielu z nich trafiło do Treblinki, ale dla samych siebie.