Schronisko dla zwierząt w Częstochowie radzi sobie ale wciąż potrzebuje pomocy

Adoptując psa ze schroniska nowi właściciele otrzymują zaświadczenia o szczepieniu oraz książeczkę zdrowia. Należy mieć ze sobą dowód osobisty, smycz, obroże, a przede wszystkim trzeba poważnie przemyśleć czy jesteśmy gotowi zaoferować nowemu zwierzakowi dom. W azylu dbają, aby nie było niekontrolowanego rozmnażania zwierząt. Większość przeszła już w schronisku zabieg kastracji i sterylizacji , a jeśli nie to jest możliwość na umówienie się na taki zabieg w ciągu miesiąca od dnia adopcji.

Możliwa jest też wirtualna adopcja. Wpłacając pewną kwotę na wybranego przez siebie pupila, wspomagamy go finansowo, a pod jego zdjęciem na stronie schroniska pojawiają się nasze dane lub wybrany nick.

Częstochowski azyl ma coraz lepsze warunki dla swoich podopiecznych.

Od grudnia ub.r. ma 7 nowych budynków; są to dwie kwarantanny, dom kota, obserwacja dla kotów, dwa budynki dla szczeniaków i szpital .
- Z pewnością polepszyło nam to sytuację, ale szczerze wierzymy, że inwestycja będzie miała ciąg dalszy i pozwoli na rozwiązanie zagęszczenia przebywających zwierząt w boksach ogólnych - ma nadzieję Katarzyna Grzyb.
Każda pomoc dla schroniska jest bardzo ważna. Przy tak dużej ilości zwierząt wszystko się liczy. Miski dla zwierząt, karma, kasza, ryż, ręczniki,koce, obroże, smycze, środki pielęgnacyjne, to zawsze jest mile widziane i bardzo przydatne,
- Wielką pomocą dla schroniska jest wolontariat, który u nas działa - opowiada Katarzyna Grzyb. - Nie wyobrażam już sobie naszego schroniska bez tych osób, które bezinteresownie nam pomagają. Nasi wolontariusze przychodzą trzy razy w tygodniu, dzięki nim nasze czworonogi mają kontakt z człowiekiem, mogą iść na spacer, mogą poczuć, że znów ktoś je kocha i potrzebuje....dzięki nim mają namiastkę życia o jakim marzą i jakie kiedyś miały.
Pasiaki mają swoje historie, cząsto dramatycyne. Opowiemy o jednbym z nich, 7-letnim Smoku, który trafił do schroniska w bardzo poważnym stanie, po wypadku.
Miał połamaną miednicę, złamaną kość udową. Leżał w gipsie, a później jeszcze długo był leczony i wyzdrowiał. Smok zaadaptował się do warunków panujących w schronisku, jest radosny, wesoły i mimo ciężkich przeżyć pełen ufności do ludzi. Bardzo szybko się przywiązuje i wdzięcznie wita swych opiekunów zarażając wszystkich wesołym usposobieniem.

Jeśli ktoś go adoptuje z pewnością będzie miał wiernego, oddanego przyjaciela na dobre i na złe.