Przeczytaj co uczennica z Koniecpola napisała w liście, zamkniętym w kapsule czasu, na Wawelu

Wśród laureatów konkursu, której list trafił do kaplicy czasu, jest uczennica klasy 5a,Szkoły Podstawowej nr 2 im. Józefa Piłsudskiego w Koniecpolu, Martyna Tkacz, która pisała list pod opieką dr Edyty Bukowskiej.

Listy samych laureatów i ich szkół, zdjęcia rodzinne laureatów, ręcznie napisany opis całego przedsięwzięcia, środowe dzienniki z 7 listopada 2018 r., monety będące aktualnie w obiegu, książkę „Wawel – kronika dziejów” oraz medal wojewody małopolskiego przygotowany na 100-lecie odzyskania niepodległości znalazły się w kapsule ze stali nierdzewnej, kwasoodpornej wykonanej zgodnie z wymogami konserwatorskimi Zamku Królewskiego. Kapsuła ma gwarancję na 200 lat. Informacja o kapsule czasu zapisana będzie w archiwach wawelskich wraz z prośbą o jej otwarcie w 2118 r. Aby odkopanie kapsuły za 100 lat nie stanowiło problemu, zapisane zostaną również dane lokalizacyjne złożenia kapsuły.

Oto list Martyny Tkacz

Drogi Kolego/Koleżanko !

Na wstępie mojego listu pragnę Cię poinformować, że obecnie żyję w XXI wieku :) .

Nazywam się Martyna i mam jedenaście lat. Nie wiem, kiedy to czytasz, może, 100, może 120 lat później, nie mam pojęcia.

Obecnie żyję w czasach, kiedy góruje Internet i sława. Każdy podąża za nowoczesnością i modą,

a trendy zmieniają się w mgnieniu oka.

Nie należę do tej grupy osób w 100 procentach. Jestem raczej typem marzyciela i książkowego mola ;). Mam wiele pasji. Bardzo lubię astronomię – wpatrywanie się głęboko w gwiazdy czy też branie udziału w wydarzeniach takich, jak ,,Czerwony Księżyc''.

Jestem jeszcze dość młoda, więc nie myślę o przyszłości dość poważnie. Na razie mam w planach za kilka lat pójść na uniwersytet w Stanach Zjednoczonych a potem podróżować, wszędzie. Najważniejsze po prostu, aby zdobyć jak najwięcej wspomnień. Wspomnienia to niezbywalny sposób, aby przypomnieć sobie te najpiękniejsze chwile... :-) .
Wracając do moich pasji, chciałabym łączyć je z moją przyszłością ( Dla Ciebie moja przyszłość, to twoja teraźniejszość). Robienie tego, co się kocha, sprawia nam przyjemność, dlatego zależy mi, abym jednocześnie robiąc to, co kocham, rozwijała się. Bardzo lubię się uczyć języków obcych. W szkole uczymy się języka angielskiego, a ja w domu dodatkowo uczę się jeszcze hiszpańskiego. Chciałabym mieszkać w USA, ale rodzice się nie zgadzają, może jak zniosą wizy do tego kraju, to wtedy uda mi się przekonać rodziców do wyjazdu. Po szkole bardzo lubię chodzić do biblioteki, spędzam tam dużo czasu, bo kocham czytać książki i jest to moja największa pasja.

Moim marzeniem jest również nauczyć się grać na saksofonie. Lubię tańczyć i mam poczucie rytmu ( tak mówiła Pani, która mnie uczyła).Niestety, jest coś, co mnie niezwykle martwi. Tym ,,czymś'' jest zmartwienie, że za kilka, kilka lat (czyli w czasach, w których żyjesz ) zaginą te wszystkie tradycje, wspomnienia, pasje. Już w moich czasach wielu ludzi zamiast spędzać rodzinnie Święta przy choince, traktuje Boże Narodzenie jako dodatkowy urlop i coraz więcej rodzin woli w ten świąteczny czas wyjechać za granicę. To samo tyczy się tradycji łamania się opłatkiem lub obchodzenie Nocy Świętojańskiej. Być może za kilka lat Wy już nie będziecie pamiętali o niektórych zwyczajach, które obchodzimy

( np. święcenie jajek w Wielkanoc, polewanie się wodą w lany poniedziałek) lub o naszych tradycjach ( w moich czasach niedziela jest uznawana za dzień spędzany z całą rodziną, chodzimy do Kościoła na mszę świętą a po obiedzie jedziemy do babci i dziadka ). Dlatego ja, ma do Ciebie prośbę w imieniu całego mojego społeczeństwa, aby nie zanikały te wszystkie nasze tradycje i obyczaje. Abyście o nich pamiętali i je zachowali.

Świat szybko się zmienia ,sama jestem ciekawa, jak będzie wyglądało Twoje dzieciństwo i Twoja szkoła. Zapewne nie będziesz nosić do szkoły plecaka z książkami a jedynie tablet albo jeszcze coś innego...

Czasy, w których obecnie żyjemy, są lepsze od tych, jakie mieli nasi rodzice, jest więcej kolorowych książek, są telefony, Internet, wiele informacji można zdobyć, nie wychodząc z domu, podobnie jest z komunikatorami, za ich pośrednictwem możemy porozmawiać z koleżankami czy kolegami w każdym miejscu na ziemi. Jedyną wadą tej nowoczesności jest fakt, że więcej czasu spędzamy przed ekranem telewizora, komputera niż na świeżym powietrzu z rówieśnikami.

Moi rodzice mówią że dawniej nie było barów z fast foodami typu Mcdonalds, KFC i innych, było więcej zdrowego jedzenia. Aktualnie świat zatruwa nasze pożywienie i powietrze, którym oddychamy, za sprawą dużej ilości aut i fabryk. Dawniej nie było samochodów, mój dziadek miał dwa konie, obecnie ciężko już spotkać na wsi takie zwierzę. Koń służył ludziom do pracy w polu i do powożenia bryczką. Konia zastąpiły traktory. Najnowszym wynalazkiem techniki obecnie jest dron. Mogłabym tak jeszcze wypisywać, ale to pewnie kiedyś przeczytasz w Internecie jak wyglądało życie w XXI wieku.

Na koniec tego listu powiem Tobie, że cieszę się z tego, że mogę żyć w takich czasach, uczyć się, rozwijać swoje pasje. W Polsce na szczęście panuje pokój, ale na przykład w Syrii jest wojna i dzieci nie mogą chodzić do szkoły i się uczyć.

Życzę Ci, abyś miał również takie szczęśliwe dzieciństwo jakie mam ja, przyjazną szkołę i nauczycieli.

Gorąco Pozdrawiam

Martyna Tkacz ( 11 lat , kl. 5 a)

Szkoła Podstawowa nr 2 im. J. Piłsudskiego w Koniecpolu

Pod opieką dr Edyty Bukowskiej