Lelów: Chasydzi z całego świata przyjeżdżają na grób Dawida Bidermana [ZDJĘCIA]

Chasydzi wrzucają do metalowej skrzyni stojącej na grobie - ohelu, karteczki z prośbami do cadyka. Proszą o pomyślność rodzin, zdrowie.

Cadyk Dawid spoczywa na żydowskim cmentarzu, kirkucie. Ale cmentarza nie ma. Hitlerowcy "zadbali" aby nie było po nim śladu. Nagrobne tablice, macewy zniszczyli. Dla wierzących Żydów kirkut na zawsze pozostaje jednak cmentarzem.
Przez trzy dni roku rozbrzmiewają tu słowa kadiszu- modlitwy za zmarłych. Aby można było zmówić tę modlitwę musi się zebrać dziesięciu wierzących Żydów. Tylu nie ma lelowskich Żydów. Z Holocaustu ocalało siedmiu.

Cadyk Dawid Biderman jest jedną z największych postaci chasydyzmu.
Chasydzi wierzą, że miał dar uzdrawiania i prorokowania. Według podań był chromy, ale podczas tańca odzyskiwał pełnię władzy w nodze i mógł uzdrawiać także innych chorych.

Został chasydem po spotkaniu z cadykiem Elimelechem z Leżajska. Przyjaźnił się z cadykami Widzącym z Lublina, Świętym Żydem z Przysuchy. Jeden z jego synów, Mojsze był żonaty z córką Jaakowa Icchaka z Przysuchy.
Martin Buber, żydowski filozof religii w" Opowieściach chasydów" przypomina skromność cadyka Dawida, który mówił o sobie:

Nie jestem jeszcze godzien tego, by nazywać mnie sprawiedliwym, ponieważ wciąż jeszcze kocham swoich synów bardziej niż innych ludzi. Kiedy umierał chasydzi, którzy przy nim czuwali zobaczyli, że się śmieje.
Gdy spytali dlaczego sią śmieje, odpowiedział: Śmieję się bo ludzie, którzy tak się nami dwoma zajmowali, mną i moim kumem, Judem, teraz mnie się też pozbędą. Śmieję się, bo traktatu,, Dawid syn Salomona" nikt już nie będzie czytał, aż przyjdzie Mesjasz.
Poza Judem nie otworzył go nikt, nawet rabbi. Śmieję się do Boga, bo przyjąłem jego świat, taki, jaki jest.
Rodzina Dawida Bidermana, to jeden z najważniejszych na świecie rodów chasydzkich.