Kto strzeże Cudownego Obrazu Matki Boskiej?

W Wielkanoc, w 1430 roku (48 lat po przywiezieniu obrazu do Częstochowy) ikona została zniszczona przez bandę złodziei z Moraw, Śląska i Czech. Swego czasu oskarżano o ten czyn husytów.

Napastnicy włamali się do Kaplicy Matki Boskiej, zdjęli z ołtarza obraz, zerwali z niego kosztowne ozdoby, które ukradli, a samą ikonę pocięli szablami (stąd te charakterystyczne rysy na prawym policzku Czarnej Madonny). Obraz rzucili na ziemię. Deska, na której jest namalowany, pękła na trzy części. Odnowienie obrazu przeprowadzono w Krakowie, na polecenie króla Władysława Jagiełły. Wtedy też nadano mu znany dziś wygląd.

W październiku 1909 roku skradziono korony z obrazu Czarnej Madonny.
- Sprawców nigdy nie wykryto. Decyzja ówczesnego papieża Piusa X była natychmiastowa - diademy dla wizerunku Jasnogórskiej Królowej Polski zostaną wykonane przez złotnika watykańskiego. Papież przekazał polskiej delegacji dwie złote korony. Koronacja Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej odbyła się 22 maja 1910 roku - kreśli tło historyczne o. Jan Golonka, kustosz klasztoru jasnogórskiego.

Ikona od ponad 30 lat jest pod opieką konserwatorską profesora Wojciech Kurpika z warszawskiej ASP, który co roku, przed Wielkanocą, dokonuje przeglądu stanu obrazu i jeśli trzeba, robi ikonie specjalne zastrzyki. Obraz umieszczony jest w kasecie pancernej, która też jest zabytkiem ponad stuletnim. Nad bezpieczeństwem sanktuarium czuwa kilkudziesięcioosobowa Straż Jasnogórska. Na nowoczesną centralę monitoringu przeznaczona jest wyremontowana organistówka.

Jasna Góra to wielkie muzeum z unikatowymi często zbiorami. Np. w Bastionie św. Rocha na wystawie "Skarbca Pamięci Narodu" zgromadzono blisko 500 eksponatów - cenne wota przez wieki przynoszone przez pielgrzymów i składane przed Cudownym Obrazem Matki Bożej, w tym pamiątki historyczne i zabytki rzemiosła artystycznego.
Wystawa obejmuje głównie zabytki XVIII-wieczne, w tym zbiór broni, nawiązujący do funkcjonowania garnizonu wojskowego na Jasnej Górze. Znalazła się tam również grupa cennych wyrobów orientalnych, m.in. trofea króla Jana III Sobieskiego z bitwy pod Wiedniem w 1683 r. W centrum umieszczono buławy - insygnia władzy dawnych polskich hetmanów.

Całości dopełniają tkaniny oraz dzieła rzemiosła artystycznego. Całość została wyeksponowana za pomocą nowatorskiego zastosowania szaf ze szkła i specjalnego oświetlenia. Jest to jedna z najnowocześniejszych i najciekawszych wystaw w Polsce. Z kolei w Skarbcu można zobaczyć m.in. monstrancję podarowaną klasztorowi przez króla Zygmunta I, monstrancję o. Kordeckiego, porcelanę od Augusta III.

Okradanie i tym samym profanacja obiektów sakralnych, niestety, nie należy do rzadkości.
Katedra gnieźnieńska była wielokrotnie okradana, także w czasach współczesnych czy stosunkowo nam blis-kich.
W 1923 r. doszło do kradzieży relikwii głowy św. Wojciecha razem ze złotym relikwiarzem. Sprawców nigdy nie wykryto.
W 1986 r. skradziono srebrny relikwiarz św. Wojciecha. Złodzieje przetopili relikwiarz. Zostali zatrzymani. Było ich trzech. W 2011 roku skradziono z katedry gnieźnieńskiej pierścień prymasa Stefana Wyszyńskiego.
Inne przykłady kradzieży z polskich świątyń to: monstrancja z Muzeum Klasztornego w Świętej Lipce, relikwiarz z XVIII wieku i puszka na komunikanty z XVIII w. z kościoła św. Mikołaja w Wysocicach, kielich liturgiczny z początku XVII w. z kościoła Najświętszej Maryi Panny w opactwie Sieciechów, anioł z ołtarza bocznego z kościoła św. Marcina w Tarnowicach Starych, tryptyk z XVI w. z kościoła odpustowego św. Anny w Oleśnie oraz ikona Matki Bożej Rudeckiej z kościoła Wniebowzięcia Matki Bożej w Jesieniu.