Prawdziwy artysta zawsze miał dumę i nie rzucał się na byle ochłapy, to raz. A dwa - że mądry człowiek widząc zagrożenie, próbuje coś temu zaradzić, a nie wpada w amok samouwielbienia "nie będę się martwić, że toniemy, bo ja jestem artysta! " Niech ci co mają wewnętrzną potrzebę tworzą, niech to próbują sprzedać, ale najpierw patrz na to, czy masz możliwości zarobić na chleb, na dach nad głową, a potem idź na igrzyska. Jak będziesz tylko klaskać, kiwać się i trząść głową , to ty i tobie podobni faktycznie marnie skończycie. Chyba, że jesteś resortowym synkiem.
